Sponsering?

Gepubliceerd op 15 april 2020 om 11:06

Mijn allereerste toezegging van sponsoring 

Begin dit jaar deed Langyarns mij de eerste toezegging van garen sponsoring. Ik had al vaker staan kwijlen over de mooie verloop en effect garens van dit merk en was enorm enthousiast, alleen al het idee om zulke prachtige rijke bolletjes in handen te krijgen en er dan ook nog mee te mogen werken, WOUW! wat had ik er zin in.

In het telefonisch overleg met de Nederlandse vertegenwoordiger bleek dat we niet op een zelfde draadje (lijn) zaten. Het ging om hun in Nederland best verkopende garen, Omega een 50/50 polyamide/polyacryl mix waar ze een heleboel kleurtjes van hebben. Dat was na mijn fantasie van garen weelde een tegenvaller “I'm not gonna lie” maar ik kan bijna overal wel wat mee en zelfs het meest basic draadje van Langyarns kan niet anders dan beter zijn dan mijn normale budget garen, toch!?

Dus eerst even een op-pep sessie met een vriendin en… kleurtjes kijken. De ideeën kwamen vrij snel en ik lande op twee, voor de eerste optie had ik een dozijn kleurtjes nodig die bij elkaar konden, dat was even gokken zo van af mijn pc-scherm maar meneer de vertegenwoordiger kon me het vast wel laten weten als het echt niet bij elkaar zou passen, dacht ik zo. Mijn tweede optie was met drie kleuren een soort gelijk vest haken als wat ik bij UP had gezien, dat in mijn maat uitverkocht was toen het eindelijk in de uitverkoop ging en ik dus  niet voor het eerst mis greep. Dat mis grijpen is trouwens de reden van mijn hele crochet - made in Assen toer (ik kan er niks aan doen ik denk steeds vaker in crochet termen, eerder had ik gebeuren ipv toer geschreven) dus echt een gevalletje van deur dicht, raam open.

Maar goed ik dwaal af… de vertegenwoordiger en ik hadden af gesproken dat ik hem zou mailen met mijn kleurkeuze, dus zo gezegd zo gedaan… Ik heb vandaag zo'n drie maanden later nog geen reactie of garen ontvangen, geen idee wat of waarom maar ik heb al heel wat scenario’s de revue laten passeren, van spambox en hij schrok van hoeveel garen ik vroeg voor mijn maat tot ziekte, ongeluk of ontslag..  ik besloot om er niet achter aan te bellen, ik zou me er toch niet fijn bij zou voelen wat de reden ook is, het los te laten en gewoon maar zien wat er op mijn pad komt..

Ik sta iig open om te ontvangen.. hoop dat het universum luistert…  may the yarn (force) be with me

 

Zilla van der Spoel, Made in Assen©